Azkeneko etapa honekin hasteko, fondoa zuria izatea aukeratu dut, izan
ere, zuriak ezer ez dagoenaren sentsazioa ematen du, hutsa dagoela alegia eta
bertan azaltzen diren elementuak dira ni irakasle izaten ikasten laguntzen
didatenak. Beraz, nire kartografia kartulina baten bitartez egin dut.
Izenburua jartzea ere erabaki dut, zertaz hitz egiten ari garen jakiteko
batez ere eta “ikasten” eta “irakasle” hitzak azpimarratu ditut lan honen hitz
gakoak direla uste baitut eta garrantzitsua iruditzen zitzaidan nire
kartografian azaltzea.
Nire argazki bat jarri dut kartulinaren erdialdean, izan ere, ni naiz
irakasle izaten ikasten ari dena eta ni buruz dijoa; horregatik, ni
erdian jartzea erabaki dut, ikaste prozesu honetan besteak baitira nire
egunerokotasunean laguntzen didatenak eta eta niri lotuak daudenak.
Kartografia osotasunean begiratuta, ikaskuntza hau gehienbat pertsonekin lotzen dudala konturatu
naiz, batez ere emozio hitzarekin. Nahiz eta argazki guztiak nirekin lotuak
egon, hierarkia bat jarraitu dut, izan ere, niretzat prozesu honetan
garrantzitsuagoak direnak argazkiaren tamaina handiago da eta eskema hori
jarraituz, argazkiak txikitzen doaz, garrantziaren arabera, alegia. Goian
dauden argazkiak ere garrantzi handiagoa dute behean daudenak baino (3 maila/ilara
desberdindu daitezke).
Izan ere, goiko zatian, adiskideak, neskalaguna eta familia dira
agertzen direnak. Hauek dira nire egunerokotasunean parte hartzen duten
pertsonak. Pertsona hauei garrantzi gehiena eman nahi nien nire kartografian
eta aldi berean multzo berdinean sartu ditut. Horregatik gorriz azpimarratu
ditut argazki hauek. Gorriak suaren irudia da niretzat, bizia den kolorea eta
horregatik erlazionatu dut gorria argazki hauekin, izan ere, lehen esan bezala,
eguneroko bizitzan daude eta horrek erlazio bizia sortzen du.
Adiskideekin batera talde lana azpimarratu dut. Izan ere, urteak pasa
ahala adiskidetasunaren atzean talde lana dagoela ikusi dut. Beti gaude guztiak
guztiei laguntzeko prest eta elkarrekin goaz aurre pausoak emanez. Zerbait
proposatzen dugunean guztiek hartzen dugu parte eta edozein dela eta egin
beharrekoa,bakoitzak bere ideiak botatzen ditu taldeari lagundu ahal izateko.
Hala ere, inor ez da inor baino gehiago eta hori da nire adiskideetan
azpimarratuko nuena. Horregatik jarri dut talde lana, beraiekin ikasi eta
ikasten jarraitzen dudalako talde lanean aritzea zer den.
Neskalagunarekin berriz motibazio hitza azpimarratu dut. Badira beste
gauza asko ere esango nituzkeenak. Hala nola, konfiantza, maitasuna,
errespetua… Baina oso garrantzitsua ikusten nuen bereziki motibazio hitza
azpimarratzea lan honetan. Izan ere, zerbait ondo ateratzen ez zaidanean beti
dago hor egindakoaren alde ona ikusteko, baita hurrengoan hobeto egingo dudala
ikustaraztea egiten du. Horregatik motibazioa oso garrantzitsua da nire ikasketa
prozesuan, adibidez, lan bat oso ondo ateratzen ez denean, motibazio honen
bidez indarrak ematen dizkit hurrengoan hobeto egiteko eta gainera, lana hobeto
egitea lortzen dut. Gainera, etorkizunean nire ikasleei motibatzen ahaleginduko
naiz, oso garrantzitsua baita.
Familia dudarik gabe oso garrantzitsua da irakasle izateko prozesuan.
Izan ere, txikitatik bizi izan gara beraiekin eta haiek transmititu dizkigute
baloreak. Hori dela eta, Kartografian balore hitza ipini dut nire familiaren
argazkiarekin batera, gaur egun bihurtu garen pertsona beraiek transmititutako
baloreengatik baita. Hala ere, egunero ikasten duzu zerbait beraiekin eta beti
daude hor edozer edozertarako.
Bigarren ilaran irakasleak eta atzerriko lagunak ipini ditut. Hauek
kolore horiaz ikusi daitezke, kolore argiagoa da, suabeagoa, hauekin ditudan
harremanak bezala, hau da, ez dira lehen aipatutako garrantzi berdineko
harremanak, hauek bigarren mailako harremanak direla esan dezakegu. Argazkien
tamaina ere txikiagoak dira lehengoekin konparatuz gero, arrazoi berdinagatik.
Irakasle hitza aipatzerakoan, zehazki argazkian ateratzen den irakaslea
da nire ikasketa prozesuan garrantzia duen pertsona. Alegia, neska hori nire
lehengusina da eta bai, irakaslea da. Berarekin esperientzia hitza aipatu dut.
Oso garrantzitsua da niretzat berak esaten dizkidan gauzak, izan ere, bera
irakaslea da eta egoten garen bakoitzean bere esperientziak kontatzen dizkit
nire etorkizunean aplikatu ahal izateko. Gainera, ikasleekin zer egin eta zer
ez egin esaten dit. Abantaila handia da, lehenengo pertsonan kontatutako
esperientziak direlako eta asko ikasten dut.
Hurrengo argazkia atzerriko lagunena da. Hauek ere nire irakasle
formakuntzan lagundu egiten didate, bereziki kulturaren aldetik. Izan ere,
kultura berriak ezagutuz asko ikasten da, ohitura desberdinengatik, hizkuntza
desberdinengatik… Eta horrek asko lagundu izan nau zer nolako desberdintasunak
dauden leku batean edo bestean bizitzeak eta ikasteak. Gainera heldutasun maila
bat lortzen duzu eta oso lagungarria izan da komunikazioa aberasteko eta
ulermen maila hobetzeko. Izan ere, kultura guztietan ez da berdin irakasten eta
horrek ere irakasteko modu bat baino gehiago daudela erakusten dizu.
Amaitzeko, beste bi multzo aurkitu ditzakegu
azkeneko ilaran: Oporrak eta irakurketa. Hauek ere oso garrantzitsuak dira nire
ikasketa prozesuan. Argazki hauek marko urdina dute, ikusi daitekeen bezala.
Urdinak lasaitasuna transmititzen dit, itsasoaren kolorekoa delako eta itsasoak
zehazki lasaitasuna ematen nau. Lasaitasun hori ere irakurtzerakoan eta
oporretan nagoenean sentitzen dut eta horregatik oso aproposa iruditu zait
elementu hauek elkarlotzea.
Oporretan joaten naizenean asko ikasten dut.
Izan ere, ez da berdina leku edo monumentu baten historia argazkien bitartez
ikastea edo bertan, zure aurrean daukazunean; hau da, zure begiekin ikusi dezakezunean.
Hori dela eta, oporrak ikaskuntza bisualarekin lotu dut, uste baino gehiago
ikasten dudalako. Adibide gisa Erromako eta Londreseko argazkiak ipini ditut.
Erromako historia denek ikasi dugu baina bertan zaudenean interes handiago
pizten zaizu eta gehiago ikasten duzu. Agian momentuan bertan ez naiz ohartzen
zerbait gehiago ikasi dudanik, inkontzienteki ikasten dudalako.
Irakurketaren bidez nire jakintasuna handitzen
dut. Ez du zertan liburu bat izan behar, aldizkari, egunkari… edonon zerbait
ikasi daiteke. Izan ere, badira noiz behinka gauza interesgarriak non bertatik
ere zerbait ikasi dezakegu eta gure bizitzan aplikatu dezakegu.
Hauek
izango litzateke egunero irakasle izaten ikasten laguntzen didatenak. Loturen
zergatia oso sinplea da, izan ere, nirekin “konektatuak” daudela esango nuke,
gaur egun naizen pertsona izaten lagundu didatenak direlako, laguntzen nautenak
eta etorkizunean lagunduko didatenak.
Lan hau egin arte ez nintzan ohartzen zenbat
ikasten dugun eskolatik kanpo eta horregatik Kartografian azaltzen den esaldia
interesgarria iruditzen zitzaidan jartzea, benetan edozein lekutatik, momentutik
eta edozein pertsonetatik egunero zerbait ikasi dezakegula.
Beraz, oso lagungarria egin zait lan hau
egitea nola ikasten dugun jakiteko, izan ere askotan ez diogu garrantzirik
ematen galdera planteatu eta horri buruz pentsatzen hasi arte. Azken finean
eskolatik kanpo ikasten duguna eskolan aplikatzen dugu. Adibide gisa, adiskideen
artean egiten dugun elkar lana klaseko talde lanak erraztu egiten ditu,
badakidalako zer egin eta nola lagundu. Baita bata besteekiko errespetua
mantentzea ere.
Beste aldetik, ezin dezaket esan alderantziz,
hau da, eskolan ikasten duguna eguneroko bizitzan aplikatzen dudala. Izan ere,
eskolak kultur eta historia orokor bat eman dezake, baina eskolak ez ditu gauza
praktikoak erakusten, hau da, etorkizuneko bizitzan benetan beharko ditugun
prestakuntzak ez ditu eskaintzen, edo ez denak behintzat. Horregatik erabaki dut
eskola nire kartografian ez sartzea, nahiz eta horrek ez du esan nahi eskolan
ikasten ez dugunik, baizik eta garrantzitsuagoa iruditzen zaidala nire
kartografian ipinitakoa eta eskolatik kanpo ikasitakoa. Hala ere, eskolagatik nago gaur egun unibertsitatean eta horrek badu bere pisua.
Hori dela eta, konklusio bezala esango nuke oreka
bat bilatu beharko zela eskola barruan ikasten dugunaren zein kanpokoaren artean.
Izan ere, denbora asko pasatzen dugu eskola barruan baina, nire kasuan
behintzat, gehiago ikasi dut bertatik kanpo edota baliogarriagoa egin zait. Horregatik iruditu zait hain interesgarri lan hau, ez nekielako
hainbeste ikasten genuenik eskolatik kanpo. Hori dela medio, irakasle izango
naizenez, etorkizun batean nire ikasleei curriculumean agertzen diren gauzak ez
ezik, bizitzan baliogarriak izango zaien gauzak erakusten saiatuko naiz, ni
bezala pentsatu ez dezaten eta etorkizunean Kartografia bat egin behar ezkero,
eskola barne sartu dezaten.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina